Een news out

Even een opsomming van bijzondere nieuwsfeiten van de afgelopen maand:

Voor Japan ploppen eilanden uit de zee. Achter de zon spatten kometen uit elkaar. En in ziekenhuizen terroriseren resistente superbacteriën de patiënten.

China, Noord-Korea en Japan doen aan landje veroveren. De VS doet aan chemische wapens veroveren. En Google wil alle info van iedereen veroveren.

Engeland is een ‘naar land’. Nederland is een ‘discriminerend land’. En de Filippijnen een verwoest land.

De paus krijgt zijn eigen App. Zwarte Piet krijgt geen App. En Snapchat is een slechte App.

Amerika luistert Europa en Zuid-Amerika af. Nederland luistert Nederlanders af. En Australië luistert Indonesië af.

               

De JSF gaat de lucht in. De KLM gaat het Europese luchtruim uit. En Groningen creëert teveel lucht.

               

De DOW Jones bereikt record hoogtes. In Groningen verwachten ze aardbevingen met record hoogtes. En David Cameron(Britse premier) doet uit de hoogte.

               

Mark Rutte vliegt 14.000km om. Japan dumpt nog steeds nucleair afval in de zee. En Iran werkt ondanks verdrag nog steeds aan een nucleaire bom.

Rusland laat Greenpeace activisten tijdelijk vrij. Israel laat politieke gevangenen vrij. En Gordon spreekt te vrij.

Groningen krijgt een aardbeving. Wijk bij Duurstede krijgt een orkaan. En heel Nederland krijgt een storm.

En ik krijg spontaan een burn out als ik dit allemaal lees. Of moet ik zeggen een news out?

  

Het Smart tijdperk

Alles is Smart tegenwoordig. Als je niet iets Smarts hebt, dan hoor je er niet meer bij. Zoals je smartphone, of de smart Google Glass, of de smartwatch of de smartdas, smart, smart, smart, smart, smart. Als je het vaak genoeg zegt wordt het een raar woord. En laten we natuurlijk niet de auto vergeten, het smartje.

                Maar er wordt er nog een aan de collectie toegevoegd. (Zijn er al verzamelaars? Mensen met een smart collectie. Ik stel mij voor dat dit ongeveer dezelfde soort mensen zijn die ook een hond kopen die veel te groot of imposant voor hen is. Precies, om te compenseren). De SmartWig. Een slimme pruik. Hij geeft je zachte klopjes als er een bericht of iets anders binnenkomt. En wat klinkt dat liefkozend, zachte klopjes. Alsof je geaaid wordt door je nep haren.

                Ik vraag mij serieus af wie er zo’n pruik gaat dragen? Wie zit er te wachten op een dot nep haren op z’n hoofd die hem beslist doch liefkozend klopjes uitdeelt. Hoor, wie klopt daar kinderen? Oh, het is mijn eigen pruik. Wat moet je nu met een pruik als je zelf al haren op je hoofd hebt? Tenzij je prachtige haardos eraf is geschroeid met de laatste barbecue deze zomer zie ik niet waarom mensen hun prachtige haren zouden afstaan voor een regelmatig corrigerende tik van een pluk nep haar.

                Hij kan overigens ook navigeren, deze pruik. Als je naar rechts moet dan klopt hij rechts op je hoofd. Wat ik mij dan voorstel is dat je dan onmiddellijk boos over je schouder heen kijkt om te zien wie jou lastig valt. Nee, het is je haar maar.

                We leven in het Smart Tijdperk. Alles is smart. Maar bestaat er dan ook zoiets als een dom tijdperk? Een domme pruik die je gewoon een kei harde dreun geeft als je de verkeerde kant op loopt. Of een domme watch die heel hard ‘huh’ roept als er een bericht binnenkomt. Of een bril die de weg niet meer weet waardoor hij je steeds de verkeerde kant op stuurt en je daardoor scheel gaat kijken.

                Ik weet het niet met al dat smart. Worden wij er zelf wel zo smart van? Of is dat om te compenseren? De Smart gadget met de domme mens. Smart.

Huishoudpolitiek

In Peking kun je niet meer barbecuen.

In Letland kun je niet meer naar de supermarkt. 

In Amsterdam kun je niet meer naar de Arena. 

En in Groningen kun je helemaal nergens meer heen. 

Mensen, wat is dit voor een huishoudpolitiek?

Burgemeester? Liever gehaktballen!

In het Deense plaatsje Hvidovre dichtbij Kopenhagen is de Deense Volkspartij uitgekozen tot de grootste partij. Dit houdt onder meer in dat zij uit hun partij de burgemeester mogen kiezen. Maar nee, in Hvidovre eten ze liever gehaktballen.         

                De partij kon het niet eens worden over wie er nu burgemeester moest worden. Het is het oeroude dilemma dat al aan het begin van mensheid een rol speelde. Wie is de grootste? De Deense Volkspartij wist het niet en dus kozen ze voor een alternatief: traditionele Deense gerechten op de kaart, waaronder gehaktballen.

                Het eerste mensenpaar kon ook maar moeilijk kiezen. Aan de boom hing een vrucht, maar wie is de grootste? Want de grootste komt er natuurlijk het eerste bij. En de slang maar lachen en even later stonden ze buiten het paradijs in de kou.

                Wat ook zo’n raadsel is, is wie is de grootste van Bert en Ernie? Dat Sesamstraat na al die jaren nog steeds zo groot is dat vind ik al een hele grote prestatie. Maar de meting van het duo Bert en Ernie is nog niet beslecht.  Kijk, dat Bert de fysiek de langste is, dat is onbetwistbaar. En dat Bert de slimste van de twee is, dat weet iedereen. En dat Ernie ondanks dat altijd het laatste woord heeft, dat weet ook iedereen. Maar wie is nu de grootste van de twee?

                De kwestie Amerika is ook zo’n geval. Amerika claim zelf de grootste te zijn. Maar als je puur naar de grote van het land kijkt dan moet Amerika het toch echt afleggen tegen Rusland. En sinds de recessie zijn China en Brazilië Amerika in economisch opzicht ook voorbij gestoven. Dus wie is nou de grootste?

                Adam en Eva ruilden het paradijs in. Esau verkocht zijn eerstgeboorte recht aan zijn jongere broer Jacob voor een bord linzensoep. En Denemarken heeft liever gehaktballen dan een burgemeesterspost. Tja, zo raakt het vraagstuk natuurlijk nooit opgelost.

                

Een daaldag

De werkloosheid is gedaald. De huizenprijzen zijn gedaald. Wat consumenten uitgeven is gedaald. Dankzij de Rabobank is het vertrouwen in banken nog verder gedaald. Het vertrouwen in Bosnië is gedaald. Vandaag is het Nationale Daaldag.

                Gelukkig is er nog wel een eiland in Japan gestegen, dat geeft de mens weer moet. Maar of hij niet door erosie weer zal dalen is iets wat de toekomst uit moet wijzen.

                Vroeger had je een baaldag. Maar die zijn zo gewoon geworden dat het tegenwoordig een daaldag heet. Jij en ik kunnen ook een daaldag hebben. Bijvoorbeeld, ‘hè bah, mijn humeur is gedaald en het saldo op mijn rekening is weer gedaald en de ladder in mijn panty is gedaald en de waarde van mijn nieuwe auto is gedaald.’ En ga zo maar door. Een daaldag heb je voor je het weet.

                Ik weet niet of er ook een up-dag bestaat, om de daaldag af te wisselen. Als dat niet zo is, dan kunnen we hem misschien zelf uitvinden. ‘Ik heb vandaag zo’n up-dag. Mijn salaris is net gestort, ik heb een paar nieuwe schoenen gekocht en mijn haar zit perfect.’ Wow, ik stem voor de nationale up-dag. Het vertrouwen is enorm toegenomen, we hebben allemaal meer geld en er is meer zon in Nederland dan ooit.

                Het is overigens zo’n mooie alliteratie, daaldag, dat ik vind dat we hem gewoon moeten houden. En misschien wel in de dikke Van Dale moeten opnemen.

‘Glow in the dark’ fietspaden

De darkroom ken je natuurlijk al. Dit is een pik donkere kamer waar je ongegeneerd en ongezien seks kunt hebben met wie je maar wilt. Blijkbaar heb je ook het darkfietspad. Hier kun je ongegeneerd en ongezien fietsen met wie je maar wilt. Maar hier komt binnenkort een einde aan, dankzij de ANWB. Zij willen het namelijk veranderen in het ‘glow in the dark’ fietspad.

                ‘Er gebeuren namelijk nogal veel ongelukken,’ aldus de ANWB. Ik weet niet of zij hier gesprongen fietsbanden mee bedoelen. De vredestein variant van het gesprongen condoom. Of dat er vaak ongewenste babyfietsen worden geboren en dat er binnenkort een baas op eigen fiets demonstratie komt. Maar het moet veiliger volgens de wegenwacht.

                ‘Glow in the dark’ houdt in dat ze lichtgevende belijningen op de fietspaden aan gaan brengen. Dan weet je dat er een bocht aankomt of wanneer je per ongeluk de berm in zou rijden. Misschien hebben ze in een darkroom deze belijningen ook wel (ik heb er geen ervaring mee), want tijdens een vrijpartij uit de bocht vliegen is ook geen pretje. En de berm ingaan al helemaal niet.

                De lichtgevende strepen moeten overdag het zonlicht ‘opzuigen’ zodat ze ’s nachts kunnen schijnen. De vergelijking met de darkroom laat ik hierbij aan je eigen fantasie over.

                Handig lijkt het mij wel. Ik zie mij wel fietsen over zo’n ‘glow in the dark’ fietspad. Tenzij er natuurlijk een slimmerd is die de lijnen anders gaat leggen en je zo de sloot in rijdt in the dark. Of als er een ‘glow in the dark’ potloodventer langs de weg staat waardoor je alsnog de bocht uitgaat. Of er een ‘glow in the dark’ fietser pal op je af komt fietsen omdat hij aan de lijnen niet kon zien of hij nu rechts of links reed.

              Nu maar hopen dat er ook een 'glow in the dark' politieman komt. Want op een 'glow in the dark' bon zit ik niet te wachten.

Selfie

Het woord ‘Selfie’ is uitgeroepen tot het populairste Engelse woord. Een ‘Selfie’ is een foto die je van jezelf hebt genomen, bijvoorbeeld met je smartphone. Social Media zoals Facebook en Instagram barsten van de ‘Selfie’s’.

                Het woord vindt zijn oorsprong in Australië bij een lip met een verwonding van 1 centimeter waarvan de foto op een forum werd geplaatst. Dat is nog eens een woord met geschiedenis. En nog een lekkere bloederige ook.

                Op de tweede plaats staat ‘Twerken’, een dans uitgevonden door Miley Cyrus. Weer zo’n lekker creatief woord, met een oorsprong uit het diepste van de mens. Want dans is uiteindelijk de enige taal die over de hele wereld word gesproken, naast lachen wat de meest gesproken taal is. Hoewel deze taal al aardig begint uit te sterven. Jammer.

                Het woord is uitgekozen door het zeer gerenommeerde Oxford-woordenboek. Ja, niet het boek zelf, maar de mensen erachter.

                In Nederland hebben we ook zo’n woord. Ja, echt waar. Pietitie stond ook op de lijst. Creatief en maatschappelijk zou ik zeggen. Maar die werd het niet. Nee, wat denkt je dat Nederland kiest. Het minst creatieve, nu al afgekraakte woord, dat nog een rip-off is ook: participatiesamenleving. Van alle mooie woorden van de afgelopen tijd! Kiezen wij het woord dat brand in de mond én in de maag.

                Heel de wereld wordt creatief door crisis. Maar wij kiezen voor het meest fantasieloze en calvinistische woord dat we kunnen vinden, participatiesamenleving. De ‘je zoekt het zelf maar uit’ samenleving was treffender en creatiever geweest.

                Ondanks dat Mark Rutte pronkt met dit woord was het Balkende die hier het eerst mee kwam. Precies, een rip-off. Ons woord doet ons denken aan acht Harry Snotter aan de macht. Oh pardon, Harry Potter. Wie wil daar nu aan herinnerd worden?

                Ik voel diep voor Nederland. Het land dat er steeds achteraankomt, een taal spreekt die niemand begrijpt en nu ook nog eens zit opgescheept met een participatiesamenleving.

                Ik stel voor, laten we veel ‘Selfie’s’ maken om onze participatiesamenleving nog een beetje op te leuken.

                

Upper sentence description

Upper sentence description? Nou, gewoon: titel. Ik ken er nog zo een: inbound agent. Niets meer dan een ordinaire verkoper. Of wat dacht je van deze? Account manager. Dit noemden we vroeger een vertegenwoordiger. Of het buurthuis dat schuilgaat onder de naam wijkcentrum. En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Denken de bedenkers van deze titels nu echt dat de mens zo dom is dat ze dit niet door heeft? We geven er een ander naampje aan en de mensen komen in lawines op ons af gestormd. Daar zou ik de cijfers wel eens van willen zien.

                En zelfs in de omgangstaal vind je deze trend terug. Bijvoorbeeld: ik vind je leuk leuk. Een keer is toch ook genoeg. Dit komt natuurlijk van het Amerikaanse, I like you like you. Betekenend, ik ben verliefd op je. Of: het is gewoon zo van dat ik echt mijzelf niet meer kan vinden of zo. Dit komt ook uit het Amerikaans: it’s like you know, like I don’t know who I like am anymore, you know. Wij vinden dit in Nederland nogal interessant klinken blijkbaar. Anders zouden we het niet na-apen. Maar in Amerika zijn het vooral de minder slimme lager opgeleide mensen die dit soort taalgebruik gebruiken. Als we dan gaan imiteren lijkt het mij een beter idee om ervoor te zorgen dat we wat slimmer overkomen. En niet als een stelletje Amerikaans verbasterde Tokkies.

                Ook de digitalisering speelt hier duidelijk een rol in. Wat geheel onterecht is naar mijn mening. Want het was Robert Cailliau uit Tongeren in Limburg die aan de vooravond stond van de magische www wereld. Dit deed hij samen met Tim Berners-Lee, maar toch. Dat betekend dat we allemaal Limburgs zouden moeten gaan praten. Dan krijgt de hele digitale wereld een zachte ‘g’. Oké, dat is misschien een beetje teveel gevraagd van het goede.

                Maar om dit stukje af te sluiten met een final paragraph ending wil ik toch nog even zeggen, dat laatste alinea net zo goed klinkt.

                

Nederland uit recessie. Hoera?

Nederland is niet gekrompen het vorige kwartaal. Dat lijkt mij ook niet handig, want we zijn al zo klein. Sterker nog, we zijn gegroeid met 0,1 procent. En hiermee bedoel ik natuurlijk de economie. De cijfers zijn vanmorgen bekend gemaakt, Nederland is uit de recessie met 0,1 procent economische groei. En wat zegt meneer Dijsselbloem (minister van Financiën): laten we vooral niet juichen, niet genieten, niet blij zijn, nee, want, zo zegt hij, het is nog te pril.

                Wat is dat nou voor mentaliteit? We mogen niet te vroeg juichen. Er is toch groei. Hoezo te vroeg? We mogen blijkbaar helemaal niet juichen. Nooit. Van wie niet? Van onze calvinistische inslag. Het moet pijn doen, we moeten lijden, als het geen zeer doet dan is het niet goed. Laten we er lekker in blijven zwelgen, in de recessie, want we zijn banen kwijt, we zijn chronisch chronisch ziek en de overheid is nog een zooitje. Dat horen we veel liever hier in Nederland. In plaats van dat het beter gaat. Volgens mij lijden ze aan chronische recessie depressie in Den Haag.

                Ik doe er niet aan mee. Ik vind, we zijn gegroeid. Hoera. Hoera. Hoera. Wat maakt het uit dat het nog pril is. Ik zou zeggen pak iedere gelegenheid aan voor een feestje. Over drie maanden komen pas de nieuwe cijfers, dan kunnen dus we drie maanden lang zeggen dat we zijn gegroeid. Hoe vaak heb je nu een feest dat drie maanden duurt!

                Ga uit eten. Koop een nieuwe jurk. Trakteer op school. Feliciteer je buurman met zijn nieuwe auto. Echt waar. Ik weet het zeker. Een feest van drie maanden zal wonderen doen voor de economie. En dan kunnen we over drie maanden zeggen dat we nog meer zijn gegroeid!

Welke next zaterdag?

Ik luisterde gisteren naar Q music en hoorde een reclame van nrc next op de radio. Hij ging ongeveer zo: de nrc next zaterdag editie nu voor €2 op je mat. En ik ben nu echt geen reclame aan het maken voor de nrc, integendeel. Want de reclame ging verder met: next zaterdag. Waar ze natuurlijk de zaterdag editie mee bedoelen, maar zo klinkt het niet. Next zaterdag klinkt als volgende zaterdag. Dus next zaterdag krijg jij de zaterdag editie op je mat. En jij maar wachten op zaterdag morgen op je extra dikke krantje. Waar overigens ook geen logica in zit. Op zaterdag een extra dikke editie. Want op zaterdag heb je natuurlijk niets te doen, behalve je boodschappen, je huishouden, eindelijk tijd voor je kinderen, je vrouw gedag zeggen, de ruzie met je buren uitvechten, familie bezoek, al je mails, apps, pings, posts, tweets, berichten enzovoorts bijwerken en dan krijg je tot je grote vreugde er ook nog eens een extra dik portie nieuws bij. Heerlijk.

                Maar hier heeft de nrc nu wat op gevonden. Je raad het al. De nrc next zaterdag. Iedere zaterdag op je mat. Nee, niet iedere zaterdag. Iedere next zaterdag. Precies, volgende zaterdag. Met next zaterdag van nrc krijg je nix.

               

                En nog even over de Pieten discussie. Er wordt een demonstratie gepland bij de intocht a.s. zaterdag in Amsterdam. De deelnemers zijn van plan met hun rug naar de optocht te gaan staan. Welke deelnemers? De initiatiefnemer. Hoeveel? 1! ‘Op dit moment verwacht ik 1. En dat ben ik,’ zij de niet zo goed Nederlands pratende deelnemer. Maar hij heeft aan iedereen gedacht. Je kunt namelijk ook komen als regenboogpiet. De kleur van de homobeweging. Niet origineel, dat klopt. Maar wat mij vooral verontrust is dat Sinterklaas, en alle Paus look-a-likes, van andermans kleine kinderen houden en niet van homo’s.

Westerse kinderarbeid

Kinderarbeid. Er wordt altijd schandalig over gesproken. En terecht. Een kind moet een kind kunnen zijn en niet zijn jonge dagen verslijten met moeizame en zware arbeid en zelfs niet met makkelijke en lichte arbeid. Maar wat is er zwaarder dan een superster zijn!

                De westerse samenleving schreeuwt en gilt naar de armere landen om hun schandalige manier van met kinderen omgaan. Terwijl die kinderen niets te eten hebben als ze niet werken. En wij, het decadente overvoedde westen, laten onze kinderen zich uit de naad werken voor niets. Ze hebben alles al, maar het is nog niet genoeg. Mijn kind moet een superster zijn. Want dan ben ik niet rijk, nee, dan ben ik een miljonair. Wat overigens ook al helemaal uit is. Om er nog bij te horen moet je tegenwoordig miljardair zijn.

                Schande Westen! Laat je kind een kind zijn. Over tien jaar kan het nog steeds zingen, dansen of waar je je kind ook al voor misbruikt.

                Het kleine kind Amira is al meer dan 10 miljoen keer bekeken op YouTube. Ze is negen en zingt Aria’s in Holland’s Got Talent. Gefeliciteerd roept Robert ten Brink nadat het meisje net hartstochtelijk heeft gezongen dat ze niets liever wil dan sterven en zich van een brug af wil gooien. Wat een ouwe ziel, riep Gordon. Ik zou eerder zeggen: arme ziel.

                Hoe worden deze kinderen gevoed? Door de moderne opvoeder: de media. Ik wil zijn als Britney Spears. Die haar kop kaal liet scheren en in een inrichting belandde. En ik wil zijn als Lindsay Lohan, die het meeste van haar dagen slijt in afkickklinieken voor haar drugsproblemen. Of Michael Jackson is mijn grote voorbeeld. Waarover ik alleen maar kan zeggen, geen commentaar.

                En die ouders maar juichen. Jaaa, mijn kind wordt de volgende verknipte generatie. Nou, gefeliciteerd. Bah! Kinderarbeid.

                

Nieuwe Hema worsten

Naast de winkel, de worsten, zijn er ook de reis- en autoverzekeringen, de testamenten en of dat nog niet genoeg is, komt de Hema nu ook met een zorgverzekering op de proppen. Gewoon Hema.

                We kennen Hema van de soberheid en Hollandse nuchterheid en hieruit leid ik af dat alle verzekeringen ook zeer sober moeten zijn, en vooral geen poespas moeten bevatten. Gewoon Hema. Net als de onderbroeken van wit katoen met licht roze streepjes, u kent ze nog wel, zullen ook hun aanvullende diensten kaal, degelijk met een enkel flinterdun nauwelijks merkbaar zeer oncomfortabel streepje zijn toebedeeld. Ik zou zeggen de basisverzekering is al vreselijk basis en bevat zeker geen overbodige luxe, dus wat willen zij daar nog aan toevoegen?

                Het moet een lucratieve business zijn, die verzekeringen, anders gaat een Hema er niet mee aan de haal. In een tijd waarin alle inkomsten teruglopen zijn het alleen de verzekeringen die nog winst boeken en blijkbaar wil iedereen daar een graantje van meepikken. Een graai en pak aanbod wordt het wel. Stel je voor je wilt je testament laten regelen bij de Hema. Vooral sober en nuchter. Tante Mien krijgt het portret van opa Willem en Oma Jan de oude stoel. Verder komt er niemand aan bod want dat zou te ingewikkeld worden en dat past niet meer bij sober en nuchter. Er mag natuurlijk ook niet op de begrafenis gehuild worden en vooral geen mooie kleding aantrekken, maar het liefst je Hema onderbroek met roze streepjes. Anders past het niet in gewoon Hema.

                Ja, dood gaan we allemaal. Dat is inderdaad zeer sober en nuchter. Maar ik moet er niet aan denken dat ze op mijn begrafenis Hema worsten bij de koffie serveren.

Hoezo klantenservice?

Een service die je aan je klanten verleend zou toch daadwerkelijk een service moeten zijn en dus niets moeten kosten. Niet waar?  Het zijn immers al jouw klanten en die wil je graag houden door ze die service te verlenen waar ze ook voor betalen. Niet waar? Waarom is het dan zo verdraaide moeilijk om fatsoenlijke service te krijgen en moet je er ook nog eens dubbel voor betalen!

                Laten we beginnen met de klantenservice telefoonlijn. Meestal kost deze telefoonlijn 0,10 cent per minuut plus de kosten van uw mobiele telefoon. Ik heb al een abonnement lopen, ik betaal al maandelijks veel te veel voor een beetje bellen of app’en en dan moet ik ook nog eens gaan betalen voor een service waar ik al voor betaalt heb en wat overigens geen service is zolang ik er voor moet betalen. En tot overmaat van ramp krijg ik dan ook nog eens een brutaal en totaal onbekwaam studentje aan de lijn die daar alleen zit om zijn eigen zakken te vullen en daarom geen enkele vraag weet te beantwoorden. Is dit service? Ik denk het niet.

                Of wat dacht je van de computers. Een dood voorgeprogrammeerd installatieprogramma moet mij en jou gaan vertellen hoe wij een probleem op moeten lossen. Volgens mij was het alleen de mens gegeven om oplossingsgericht te kunnen denken. Geen dieren. Geen planten of bomen. En al helemaal geen apparaten. Je tikt je vraag wel op zes verschillende manieren in, en krijgt daardoor zes verschillenden antwoorden, waarvan er geen enkele antwoord geeft op je vraag. Is dit service? Ik denk het niet.

                En dan zijn er nog de Q&A lijsten. De lijsten met de meest gestelde vragen. Dit zijn lijsten die speciaal zijn samengesteld voor de domste grootste en onhandigste oelewappers die er rondlopen, lijkt wel. Gebaseerd op die vragen zou je toch de conclusie moeten trekken dat het bedrijf, ongeacht welk bedrijf, zijn klanten van een wel heel laag niveau inschat. Die vragenlijsten zijn gewoon een regelrechte belediging. Is dit service? Wat denk jij?

                Ja, hoezo klantenservice? In een tijd waarin alles digitaal gaat en dus veel goedkoper zou moeten kunnen, wordt alles alleen maar duurder. Of zouden ze zich aanpassen en is daarom de klantenservice van zo’n goedkoop niveau?

                

Verkeersbordenstress

Heeft u slapeloze nachten? Kijkt u regelmatig druk om u heen op de snelweg? Heeft u vaker kramp in uw handen van het omklemmen van uw stuur? Weet u niet meer of u nu langzaam of snel moet lopen als u aankomt op uw werk? U lijdt aan verkeersbordenstress. Er bestaat nog geen hulpgroep, of lotgenoten contacten, maar aarzel niet om er een te beginnen, u bent niet de enige.

                Het is allemaal de Schultz van Melanie, minister van Verkeer. Maar naar eigen zeggen gaat ze een slim plan bedenken. Ik kan niet wachten. Het zou de eerste keer in de geschiedenis zijn dat de overheid een slim plan bedenkt. De slimme plannen komen meestal uit de maatschappij. En de maatschappij dat ben jij (ken je hem nog?) en niet de overheid.

                Kijk, een slimme burger zou zeggen, pas de borden aan. Maar nee, mevrouw Schultz niet, die heeft liever dan niemand weet hoe hard hij moet rijden en waar en wanneer hij dan zo hard mag rijden en als hij het dan eindelijk weet dan kan jij gelijk weer veranderen van snelheid omdat het volgende bord alweer voorbij is geraasd.

                Verkeersbordenstress is een soort manische aandoening. Je hebt ups en downs. Het ene moment mag je 130 en het volgende moment mag je 80. Je weet nooit wanneer de momenten komen en hoe lang ze duren, maar dat ze komen dat weet je zeker.

                Helaas is er nog geen pil tegen uitgevonden. Misschien moeten we zo’n pil de Schultzpil noemen. Maar dat het een bittere pil is dat is nu al duidelijk. Het voorstel is om een overheidscampagne te starten om de automobilist wegwijs te maken in de verkeersborden. Misschien luidt de campagne: maak je niet gek. Verkeersbordenstress hoort er nu eenmaal bij.

                Wat de minister klaarblijkelijk vergeet is dat Nederland een piepklein landje is. En een klein landje met heel veel borden wordt al gauw onoverzichtelijk. Straks staan er meer borden dan dat er snelweg is.

                Stel je stelt je TomTom in op de Nederlandse verkeersborden situatie, dan krijg je ongeveer het volgende. Over 500 meter 130 rijden, over 400 meter 130 rijden, over 300 meter 130 rijden, over 200 meter 130 rijden, over 100 meter 130 rijden, nu 130 rijden. En gelijk daarna komt: over 300 meter 100 rijden, over 200 meter 100 rijden, over 100 meter 100 rijden, nu 100 rijden. Nu weer 130 rijden, nee, nu weer 100 rijden, nee wacht, let op, nu…nee…nu…NEE! Nu 80 rijden! En nu…! Hè, hè, u bent in België. Gefeliciteerd!

                Verkeersbordenstress. Het dood ongeveer 650 mensen per jaar.

Toepasselijk servies

Ooit van gehoord? Ik niet. Toepasselijk servies. Ik stel mij zo voor dat je een winkel binnenloopt en de medewerker vraagt: heeft u ook een toepasselijk servies? En de medewerker zegt dan: natuurlijk mevrouw, loopt u mee naar onze toepasselijke serviezen hoek. En dan kom je in een gedeelte van de winkel met allemaal toepasselijke serviezen. Vitrine kasten vol.

                Nu is toepasselijk uiteraard gewoon een woord. Het betekend zoiets als, dat wat erbij hoort of op van toepassing is. Dus is het een servies dat erop van toepassing is. Maar waarop? Op het eten? Op de tafel? Bestaan er ook serviezen die nergens op van toepassing zijn dan? Stel je voor je loopt de winkel binnen en vraagt aan de medewerker: heeft u ook een servies waar ik niets mee kan. Dat ik gewoon in de kast kan gooien en nooit meer naar omkijk. Ik zou het gezicht van de medewerker wel eens willen zien als je dat vraagt.

                Het toepasselijk servies waar ik het over heb komt uit het magazine van Riviera Maison. Mooi merk hoor, Riviera Maison. Maar toepasselijk servies? Ik zal het je verklappen, het is een koekjesvoorraadpot. En niet zomaar een. Nee, speciaal voor de Franse macaron. Deze Franse macaron heeft helemaal voor zichzelf een eigen servies gekregen, want zo zegt RM, zo’n speciaal koekje vraagt om een toepasselijk servies. Wauw! Ik wou dat ik een macaron was.

                Ik vind het overigens wel aardig brutaal van de macaron om, om een eigen servies te vragen, maar dat even terzijde.

                Maar er is nog meer… wat dacht u van de wintercollectie. Die is van ‘verdroomde’ klasse. Verdroomde klasse, het woord echoot bijna. VERDROOMDE klasse. Een ouderwets is het woord wel. Zo ouderwets dat het eigenlijk alleen nog in poëzie voorkomt. En volgens de Van Dale online bestaat het hele woord niet. Niet zo’n toepasselijk woord dus. Toch geeft RM er een eigen betekenis aan en die luidt als volgt: vrouwelijk, elegant en bijzonder sierlijk en klassiek.

                We hadden al de lagere klasse, de middenklasse en de vooraanstaande klasse. Meer dankzij RM is er nu de overtreffende trap, de verdroomde klasse. Ik kan niet wachten tot Nederland een premier heeft uit de verdroomde klasse. Helaas, mogen de mannen niet meedoen, want hij is alleen van toepassing op vrouwen.
               Laten we alvast een servies bedenken voor onze eerste premier uit de verdroomde klasse.

Tornado discriminatie

Zouden tornado’s discrimineren? Het is toch bijzonder dat de windhoos van zondagmiddag zich zo lokaal heeft voorgedaan. Je zou het bijna als verdacht kunnen opmerken. Het was niet in heel Nederland, ook niet in Midden-Nederland, zelfs niet in Utrecht, en niet gewoon in Wijk bij Duurstede, nee, het was, hier komt het: in de wijk Molenvliet.

                Ik vind het werkelijk ongelofelijk. En ik wil echt niet vervelend doen voor de mensen die er wonen, want ik geloof echt dat dit een beangstigende ervaring moet zijn geweest. Maar in de wijk Molenvliet. Je zou er bijna nog aan toe kunnen voegen, in de tuin van buurman Gerrit. Why? Of all places? In de tuin van buurman Gerrit?

                Meestal rijzen tornado van overzee kilometers ver om aan land te komen en vervolgens nemen ze nog eens rustig de tijd om flink huis te houden tot ze vinden dat het genoeg is geweest en weer naar huis toe gaan. Maar niet in Nederland. Hier komen ze je lokaal tegemoet. Alsof het een soort piraat is, die de lokale zenders verstoort.

                Volgens weer deskundigen ontstaat een slurf door warme luchtlagen beneden en koude luchtlagen boven. Nu komt dit wel vaker voor, maar als het ook nog eens flink gaat waaien daarboven dan wordt de warme lucht als het ware omhoog gezogen en krijgen de twee flink ruzie in hogere sferen. En zoals dat gaat met ruzies, die verspreiden zich als de pest en zo komt de luchtdeeltjesruzie in de vorm van een slurf naar beneden zeilen en maakt ruzie met iedereen die hij op zijn pad tegenkomt. Het lijken wel hooligans.

                De hooligans hadden het gemunt op Molenvliet. Een rustige fatsoenlijke wijk in Wijk bij Duurstede, Utrecht, Midden-Nederland, Nederland. Schandalig!

                En als je dan woont in de wijk Molenvliet, Wijk bij Duurstede, Utrecht, Midden-Nederland, Nederland dan ben je mooi de klos. Dakpannen als kerstverlichting, kerstbomen te vroeg in de tuin en de hele buurt vernielt. Hoe groot was de kans nou dat de windhoos precies daar terecht zou komen? Hoe groot is Nederland dat het precies in het midden gaat stormen? Die windhoos had net zo makkelijk Nederland voorbij kunnen razen. Hij zou het niet eens in de gaten hebben gehad. Wij rijden ook weleens per ongelijk België of Duitsland in en denken, huh, ben ik al Nederland uit?

                Het blijft een raadsel. Maar ik denk niet dat buurman Gerrit uit wijk Molenvliet, Wijk bij Duurstede, Utrecht, Midden-Nederland, Nederland er iets mee te maken heeft gehad.

De nieuwe pandemie

Facebook. NSA. Russische gadgets. Drones. Spioneren is net zo gewoon geworden als een boterham met kaas. Global Paranoia is de nieuwe pandemie. En er lijken geen medicijnen tegen bestand.

                Als je op de wc zit met je telefoontje en voor degenen die nu denken, getver. Het is echt waar, er zijn mensen die dit doen. En je facebookt nog even snel je vrienden dan is de kans groot dat je grote boodschap verder reikt dan je dacht.

                Of dat ene telefoontje met je oma van 93. Dat ligt al snel ergens op een bureau in Amerika en wordt gedocumenteerd tot je zelf allang niet meer bestaat. Is dit eeuwig leven?

                Er zijn ook mini camera’s op komst die je opspelt als een soort dasklip en die de hele dag door foto’s maken. Een soort fotodagboek. Dat betekend dat ook jij als nietsvermoedende voorbijganger zo op de foto komt te staan, in iemands dagboek, terwijl je helemaal niets met deze persoon te maken hebt.

Ik kom wel eens in Frankrijk en omdat ik een nogal Frans uiterlijk heb sta ik ook in menig Japans fotoboek, omdat de Japanners het altijd leuk vinden om ongevraagd met Franse mensen op de foto te staan. Of ik ben misschien wel op Facebook gezet als typisch Frans voorbeeld, terwijl ik helemaal niet Frans ben. En dan denken de Japanners: zo zien de Fransen eruit en dan voelen de Fransen zich weer gediscrimineerd omdat zij niet op de foto zijn gezet, terwijl zij toch de echte Fransen zijn en dan hebben we weer ruzie om niets. Precies, paranoia.

Wat zou het mooi zijn als op een gegeven moment. Niemand heeft het in de gaten. Iedereen gaat tegelijk elkaar bespioneren. En dan. Plotseling. Komen ze elkaar allemaal tegelijk tegen. Bam! Paranoid City. Iedereen heeft iedereen aan de telefoon, maar heeft geen idee met wie ze praten en wat ze zeggen moeten. Een soort Global Conference Call. Maar dan ongevraagd.

                Daar wonen we nu met zijn allen in. Paranoid City. Welkom. (doe wel even je virtuele schoenen uit als je binnenkomt, dat is wel zo netjes)