Superschool voor Cybercriminaliteit

Land, zee, lucht, ruimte. Het zijn allemaal bekende militaire doelwitten. Maar er is een nieuwe bij de collectie gekomen: cyber.

                Een lesje in cybercriminaliteit is niet duur, zo meld het RSA (internationaal beveiligingsbedrijf). Gemiddeld tussen de 50 en 100 euro voor een lesje in bijvoorbeeld creditcardfraude of hacken. En dat gewoon via het internet. Een cyberschool, kun je wel zeggen.

                De leraren bestaan uit doorgewinterde internetfraudeurs. Eerstegraads leraren dus. Geen Meester Wim die natuurkunde geeft, terwijl hij eigenlijk gymleraar is. Nee, #cybernerd@creditcardfraude@ismijnspecialisatie. Ons onderwijssysteem kan er nog wat van leren.

                Een nieuw concept binnen ons huidig onderwijssysteem is de superschool. Dit is een school voor kinderen van 2 tot en met 18 jaar, met peuter, basis en voortgezet onderwijs.

                Zie daar, de superschool voor cybercriminaliteit.

                De tweejarige Milan meldt zich aan, wordt achter de tablet gezet en wordt als eerste uitgebreid ingeleid in gewelddadige, brute computerspelletjes. Om spelenderwijs het vak te leren. Hij leert naast papa, mama en nee, ook zijn eerste scheldwoordjes en dreigementen. Zo wordt mama ‘my bitch’ en papa ‘homes’.

                Andere nieuwe woordjes zijn cyber attack, PRISM, fraude en anonimiteit.

                Op vierjarige leeftijd mag er waarschijnlijk voor het eerst gehackt worden. Vooral de computers van de eigen ouders zijn favoriet doelwit. Met deze gegevens kunnen er natuurlijk ook dreigementen worden uitgevoerd of in het beste geval scheidingen worden veroorzaakt om zo nog meer geld los te krijgen.

                Er kunnen ook bonussen worden verdiend met topscores van games en het kind dat het eerste de computer van de meester anoniem weet te hacken, mag een klas overslaan.

                Op het voorgezet onderwijs vinden de meest geavanceerd praktijken plaats. Doelwitten zijn het belemmeren van communicatie van overheidsinstanties, het verhandelen en witwassen van geld verdient met nucleaire en chemische wapens en het tegenhouden van schepen en vliegtuigen en andere hardware.

                Je kunt niet vroeg genoeg beginnen. Maar de Britse overheid komt met de tegenprestatie: de Joint Cyber Reserve Unit. Deze unit leidt mensen op om cybercriminelen tegen te gaan. It’s a war out there, in Cyberspace. 

Vraag het aan Google

Google maakt gebruik van een nieuw algoritme. Het resultaat hiervan is dat je een vraag in de zoekmachine kan zetten en de beste resultaten bovenaan komen te staan.

                Mooi staaltje werk van Google.

                Wat het weer vandaan? Weeronline en KNMI staan bovenaan. Waar kan ik naartoe op vakantie? Sunweb en andere vakantiesites verschijnen bovenaan. Wat moet ik aantrekken? Hm…lastig.

                Het blijft natuurlijk een zoekmachine die zoekt op data. Maar de eerste denkende computer is ook al uitgevonden, combineer deze twee en je krijgt antwoord op al je vragen.

                Levensvragen als, wat doe ik hier?, Waarom is er oorlog? Of wanneer verhuist mijn herrieschoppende buurman nou eens.

                Vieze mannen kunnen al hun vieze vragen stellen. Mag ik bij je op schoot zitten? Gestoorde mensen kunnen al hun gestoorde vragen stellen. Ben ik nou een huis of een muis? Paranoïde mensen al hun paranoïde vragen. Wie is die platte donkere schim die mij altijd en overal achtervolgt behalve als het donker is?

                Nog even en de mens hoeft helemaal niet meer zelf na te denken. Je zet ’s morgens een knop aan en bent wakker.

                ‘Goedemorgen. Dit is Thierry radio. Goed dat je meeluistert. Voor de hoofdprijs van vandaag hoef je maar een simpel dingetje te doen. Wij stellen niet de vraag, nee, dat doe jij! Wij zijn verbonden met Thierry (de muziek speelt)Thierry wat is je vraag? ‘Eh…(geeuw)…nou…welke dag is het vandaag?’ Dat is correct. Je wint weer een nieuwe dag. Gefeliciteerd!’

                En je dag kan beginnen.

                Het is een soort Q van James Bond met een nieuwe opdracht. We worden allemaal superhelden in deze digiwereld. Maar een held is geen held als er geen supernerd tegenover staat. Wie is dat dan, vraag ik mij af? 

Polder maatschappij

Ook bijzonder. De maatschappij wordt aangeduid met de term polder. Zien zij alle burgers in Nederland voor zich met rubberen kaplaarzen aan in de modder staan?

Een trio'tje in de Tweede Kamer

Wat bijzonder toch dat alle parlementsleden alleen met mevrouw de voorzitter praten. Is het zo moeilijk om rechtstreeks met elkaar te praten? Is mevrouw de voorzitter degene die alle verantwoording draagt in de kamer? Een trio'tje in de Tweede Kamer.
 

Algemene beschavingen

Wat is de dresscode van Den Haag? Wat trek je aan in de Tweede Kamer? Gisteren waren de algemene beschouwingen. En ik moet je eerlijk zeggen, ik heb gekeken. En ik weet het nog steeds niet. Er was geen lijn in te trekken.

                Van fractievoorzitters (lijsttrekker) in een C&A pak tot fractievoorzitters in een Hugo Boss pak. Dames met grote stampers tot dames met parmantige hoge hakjes. Je zag pakken met stropdas, pakken zonder stropdas, pakken zonder jas. Keurige dames colbertjes tot verlepte oude shirtjes die nodig de prullenbak in moeten. En journalisten die eruit zagen of ze over alle kramen in de Albert Cuyp heen waren gerold en daarna linea recta de bus hebben genomen richting Den Haag.

                Is er dan helemaal geen kleding voorschrift in de Tweede Kamer? Mag je zomaar alles aantrekken wat je wilt? Zo ziet het er wel uit. Onze volksvertegenwoordiging ziet eruit als een allegaartje dat de weg kwijt is. Zou het iets betekenen?

                Het kroonjuweel is toch wel de SP. De heer Roemer daargelaten, maar de rest ziet eruit alsof ze zo van de bank achter de tv vandaan zijn geplukt met een zak chips nog op schoot. Het was schrikbarend. Staat deze partij niet voor normen en waarden. Het leken eerder wormen uit Naarden.

                En als tweede de PVV. Maar die wil ik verlof geven. Een leider met zulk haar geeft natuurlijk niet het goede voorbeeld. Al zou meneer Wilders in een luier binnenkomen. Je zou het verschil toch niet merken.

                Er zijn ook complimenten uit te delen. Al zijn ze schaars. Mevrouw de voorzitter bijvoorbeeld, Anouchka van Miltenburg, altijd keurig. Maar ook Marianne Thieme, partij voor de dieren, zag er netjes uit. Alleen schrik je als je hoger dan de schouders komt. Of misschien was zij wel geschrokken aan de kleur te zien.

                De dresscode is ver te zoeken. De samenwerking ook. Als dit een reflectie van de samenleving is dan zitten we inderdaad heel heel maar dan ook heel diep in een crisis.

                

            

Suzuki fruitvlieg

De suzuki fruitvlieg. Die naam spreekt tot de verbeelding. Is dit een vlieg die in een Suzuki rijdt? Is het een nieuw model van de autofabrikant Suzuki? Maar dat zou betekenen dat de nieuwste Suzuki fruitvlieg heet en wie wil daar nu in rijden. Of is het een nieuwe technische ontwikkeling, een drone van het merk Suzuki ter grootte van een fruitvlieg. Hoe cool is dat.

                Helaas, het is niets meer dan de naam van een Aziatische fruitvlieg die nu al Noord-Amerika en Zuid-Europa tergt en dit binnenkort ook van plan is in Nederland. Zijn volle naam is Drosophila suzukii.

                Door onze fantastische zomer heeft deze vlieg er een losbandig leven op na gehouden en zijn ze nu waarschijnlijk met z’n duizenden.

                Hij heeft het vooral gemunt op bessen, frambozen, bramen en aardbeien. En het laatste over chemische wapens is nog niet gezegd. Ook onze overheid zet zijn arsenaal in, genaamd: Spinosad. Zeg maar, de sarin tegen fruitvliegjes.

                Aardbeien staan erom bekend dat ze enorme gifzuigers zijn. Ze ontpoppen zich als ware ‘gifbommen’ als ze bestrijdt worden met sterke chemische middelen.

                Who dunit straks? De overheid (regime) zegt de oppositie (fruittelers) en vice versa.

                Maar vrees niet. De oplossing komt uit een onverwachte hoek. Geen VN resolutie, oftewel weer zo’n akkoord. Nee, gewoon good old Sesamstraat.

                Want gisteren dansten er nog een paar Aziatische vliegen in Sesamstraat, waarschijnlijk na de buit binnen te hebben gehaald. Waarna ze op miraculeuze wijze werden verjaagd door, jawel, geloof het of niet, een faun. Dit is een mythologisch wezen met de achterpoten van een geit of paard in dit geval en het bovenlichaam van een mens.

                Dus ik adviseer, of eet voorlopig geen aardbeien, het middel mag tot oktober gebruikt worden, of wacht tot er een faun voorbij komt.

                

JSF

(In deze sketch worden politici afgebeeld als kleuters en in kleutertaal geschreven)

'Geen JSF, wel een JSF, geen JSF...,' Sam(Samsom) heeft een margrietje. En hij plukt alle blaadjes eraf. Een voor een.

‘Wel een JSF, geen…’

‘Wat doe je Sam?’ Vraagt Rut(Rutte). Sam schrikt, en laat zijn bloemetje vallen.

‘Niets,’ zegt Sam.

‘Wel. Ik zag het. Jij speelt met bloemetjes. Net als meisjes.’

‘Nietes. Ik trek de blaadjes eraf. Kijk maar.’

                Sam pakt zijn bloem weer op.

‘Geen JSF, wel een JSF,’ mompelt hij.

‘Jij bent een meisje. Jij bent een meisje,’ roept Rut.

‘Niet waar. Jij hebt zelf een jurk aan. Geen JSF.’

                De blaadjes zijn bijna op.

‘Nou en. Jij bent ook een meisje.’

‘Wel een JSF.’

‘Geef hier,’ Rut pakt hem af.

‘Nou, nu kan ik hem niet meer afmaken. Ru-hu-hut.’

‘Die moet je nemen. Die is mooi.’ Rut wijst naar een plantje.

‘Au!’

‘Ha ha. Dat is een brandnetel.’

Spray-On Health

Ik rook als een ketter

Zweet me te pletter

Ik drink uit een vat

En ben altijd ladderzat

Ik ben nogal taai

Lijk het meest op een haai

Sommigen vinden dat niet fraai

Maar ze zijn zelf nogal saai

Ik hou niet van schoon

Ben ook niet ieders droom

Ze vinden me niet mooi

Laat ze stikken in hun eigen plooi

Als ik lach, hoor je gerammel

Want ik ben nogal gammel

Als ik huil, krijg ik een buil

Want in mijn ogen zitten kilo’s vuil

Ik hoest als een koe

Ben ook altijd moe

Vind beweging een hoop gedoe

Bij iedere stap denk ik oe, oe, oe

Maar ik maak mij geen zorgen

Met de techniek van morgen

Kun je doen wat je wil

Met de Spray-On Health van Kill

Verzorgingsstaat wordt Zorgenstaat

De rijken worden rijker en de armen worden armer. En dat alles onder een nieuw chique hoedje: participatiesamenleving.

                Prinsjesdag is de dag van de hoedjes. En ook nu waren ze er weer. Rode, blauwe, van stof, van spinnenrag of kippengaas, allemaal zaten ze verstopt in de troonrede of de miljoenennota. Het leek wel eierenrapen.

                Om te beginnen was er de grote rode hoed: de staatsschuld. Ja, 466 met negen nullen staat Nederland in het rood. Au! Zou je denken. Met een rente van 2% komt er jaarlijks 11 miljard bij. Als die rente stijgt, wordt het bedrag nog groter.

                Zo’n bedrag los je toch nooit in. Zelfs de rijkste man op aarde, Bil Gates, die jaarlijks zo’n 53 miljard waard is, zou er nog jaren over doen om zo’n schuld af te betalen. Dus nodig om dit te vermelden: nee. Ik zou zeggen: hoedje af.      

                Hoedje twee was blauw. Mooi marine blauw en lapis lazuli. We gaan banen creëren. Met onze nieuwe akkoorden komen er duizenden banen bij. Even een kanttekening, het is wel de bedoeling dat je je eigen oprotpremie bij je ontslag gebruikt om je om te scholen. Alleen degenen met een vette baan en dus een vette premie kunnen de kosten ophoesten voor deze dooddoener. Afin, gooi maar weg dit hoedje.

                Als derde de cowboyhoed. Marianne Thieme van de partij voor de dieren had hem op. Leuk bedacht. Maar laten we er een kogel door schieten. Woonakkoord leek een magisch woord. Een herbepaling van de WOZ waarde. Simpel gezegd, wat je huis waard is. Mooie huizen, op mooie locaties, in mooie wijken, met mooie buren, bewoont door mooie mensen, met bijpassend mooie salarissen, krijgen een waardevoller huis. Dus aftandse, oude, zielige krotjes in achterstandswijken zijn straks weinig waard. Hebben een lage huur. Die dan betaald kan worden door het tegenovergestelde van mooi. Weg met die hoed.

                En last but not least. U voelt hem al aankomen. De participatiesamenlevingshoed. De zwarte hoed. Chique gezegd houdt dit in dat iedereen zijn eigen verantwoording neemt en zelfstandig alles zelf regelt. Wat het eigenlijk inhoud is dat de overheid al zijn verantwoordelijkheden op derde partijen afschuift. Alle zorg gaat naar gemeenten, woningcorporaties zorgen voor alles wat met wonen te maken heeft etc.. En het wondere hiervan is dat als alles straks in de soep loopt en segregatie over zo’n tien jaar duidelijk zichtbaar is, de overheid nergens meer verantwoordelijk voor is. Chapeau heren! Zo dek je jezelf in.

                En dit alles vindt plaats onder het minihoedje: we halen een ietsepietsje bij de rijkere vandaan (die houden toch zat over) om zo toch nog onze goede wil te tonen en dan valt het minder op.

                In het kader van realisme stem ik voor een nieuwe hoed: het segregatiesamenlevingshoedje! Saluut!

De Ja Nee politiek van de PvdA

Weet de PvdA eigenlijk wel wat hij wil? Geen JSF, wel een JSF, geen JSF, wel een JSF. Dit lijkt een eindeloze discussie die, zelfs nu er neslist is om 37 JSF’s aan te schaffen, nog steeds doorgaat. Het is de kater die nooit eindigt.

                De vraag is: hoe lang kun je deze ‘kweetniet’ politiek volhouden? Ik vraag mij dan af: Begrijpen jullie het nou wel, of begrijpen jullie het nou niet?

                Dus het kan alle kanten op met Samson en zijn maatjes. Met als gevolg dat Rutte altijd zijn zin krijgt.

                Het lijkt wel een aflevering van Ja zuster Nee zuster. Broeder Clivia probeert een tehuis voor geestelijk gehandicapte politici te lijden. Maar zijn boze buurman Rutte zit hem steeds in de weg. Trips, trips, trips, van je tenen tot je bips. En de kapper aan de overkant genaamd media houdt alles in de gaten.

                De briljante uitvinder probeert een pil te bedenken om de lasten te verlichten. Maar die mag hij niet toedienen, dat is tegen de wet. Daarom maken we het alleen maar zwaarder. Logisch toch.

                En hoe zit het met de inbreker, de raaf, de gouddief? O ja, de VVD natuurlijk. Die pikt zodra hij de kans ziet. Maar hij wil veranderen. Met sociale akkoorden en energie akkoorden en woon akkoorden. Akkoord, we snappen het. Maar als hij de kans ziet, zal hij hem niet onbenut laten.

                En dan komt opa langs. Partij 50 Plus, een afsplitsing van de VVD. En die komt een gestolen klok op tafel zetten. Tik tak tik tak. Geld jatten van de rijken gepensioneerden, roept 50 plus. Dat mag niet. Want dat ben ik bijna ook. Dat zal lekker worden, mij mijn geld uit mijn portemonnee trekken. Ik ga er lekker bovenop zitten. Een gejatte VVD truc dus.

                Zou het eind goed al goed zijn bij Ja Samson Nee Samson? Kan broeder Clivia zijn tehuis (lees partij) redden? Volgende de peilingen heeft 82% sterke twijfels. Maar ja, die twijfels passen dan ook weer bij de beleidvoering. Toch nog een goed einde.

Arme Willem Alexander

Twee uur of Fame kreeg hij. Onze Willem Alexander. Want wat deed hij het goed. Duidelijk, modern en eenvoudig. En toen kwam de miljoenennota op tafel.

‘Willem Alexander? Wie is dat? Is dat niet hetzelfde als Mark Rutte?’

‘Nee, die zit in het kabinet.’

‘Ja, maar Willem Alexander had toch ook zo’n dakje boven zijn hoofd.’

‘Nee, dat is een troon.’

‘Dus Willem Alexander zit niet in de regering?’

‘Jawel, maar niet in het kabinet en Mark Rutte wel.’

‘Maar Willem Alexander zegt toch wat Mark Rutte denkt? Ach, wat kan mij het verrekken. Ik raak mijn geld kwijt!’

                En hierna had iedereen het alleen nog maar over zichzelf en zijn eigen sores. Want we moeten allemaal een ietsje pietsje inleveren.

                We hebben jaren in decadentie geleefd. Geld uitgegeven wat we niet hadden. Credit cards, torenhoge hypotheken, buitensporige leningen. En nu moeten we, met z’n allen, een stapje terug doen. Of misschien wel twee.                

                Wat erg, wat erg, wat erg. Mijn eigen gouden troon bladert af, ik pas niet meer in mijn diamanten schoenen en de briefjes van vijftig passen niet meer in mijn portemonnee!

                De hele wereld moet een stapje achteruit. Dus wij ook.

                En dan hebben wij tenminste nog een prachtig koningspaar ergens op een gouden troon zitten. Ik geef toe, het is een grote poppenkast, Prinsjesdag, maar dat past ook wel weer bij het heutekneuterige Nederland.

                Werden we niet hartelijk begroet door een frisse nieuwe generatie? Zat daar niet een energieke Koning op de troon, met als bonus nog een prachtige Argentijnse Koningin daaraan toegevoegd? Goed gedaan, Alex.

                Ik moet bekennen, ik ben helemaal niet Koningsgezind, maar voorruit, voor deze ene keer dan maar: Hoera voor de Koning!

Prinsjesdag

(in de sketch worden politici afgebeeld als kleuters en praten ze in kleutertaal)

‘Wat ga jij doen vandaag?’ Vraagt Rut (Rutte).

‘Ik ga slapen,’ antwoord Sam (Samson).

‘Maar het is Prinsjesdag.’

‘Dat weet ik.’

‘Ik ga luisteren.’

‘Waarom?’

‘Want ik heb de troonrede geschreven.’

‘Ik ga echt zo lekker slapen.’

De degradatie van status

Bij het word status dacht je voorheen aan grote huizen, dikke auto’s en dure kleding. Kortom, je was rijk. En dat liet je zien. Vooral aan je buurman.

                Het kon ook betekenen dat mensen om een of andere reden tegen je opkeken. Je had iets bijzonders gepresteerd. Bijvoorbeeld, een medicijn ontdekt tegen een dodelijke ziekte. Of je had een bijzonder beroep, zoals astronaut.

                Met de komst van Facebook betekent status niets meer dan, wat ben je aan het doen?

                Zelfs iemand die op de wc zit heeft nog status. Het maakt niet uit wat je doet, wie je bent of waar je bent, zolang je maar iets aan het doen bent.

                Het zijn de nietsdoeners. Het hangvolk. Degene die uitzichtloos voor zich uitstaren, die nooit status kunnen krijgen. Tenzij ze 'niets' invullen op de vraag, wat ben je aan het doen? Want op dat moment doen ze wel degelijk iets, namelijk, typen.

                Dus als je het nuchter bekijkt, heeft iedereen dezelfde status. Want iedereen die de vraag, wat ben je aan het doen? beantwoordt, doet precies hetzelfde, jawel, typen.

                Dan mogen ze in Den Haag hard hun best doen om segregatie in de hand te werken. Gelukkig hebben we de social media nog.

Knight Rider

‘KITT, where are you?’ Dit zei Michael Knight in zijn horloge, waarna KITT onmiddellijk aan kwam rijden. Klaar voor een nieuw avontuur.

                Vroeger wilde alle jongens zo’n auto. En ze wilden allemaal Michael zijn. Hoewel ik moet toegeven dat mijn broer liever MacGyver was geweest. Maar KITT (Knight Industries Two Thousand) was de droom van iedere jongen. Natuurlijk was er ook Herbie, maar wie wil er nou in een kever rijden. Dat was voor meisjes. De jongens hadden KITT. Of eigenlijk nog liever een Transformer zoals Megatron of Optimus Prime, maar je kunt ook teveel wensen.

                Toch is KITT dichterbij dan je denkt. Neem de auto die zichzelf kan besturen (Mercedes is hier o.a. hard mee bezig) en de smartwatch. Doe ze samen en je hebt KITT. Nu kun je uiteraard zelf een naam bedenken voor jouw eigen KITT, zoals de naam van je vriendin of je favoriete filmster of sportheld, maar straks rijdt iedere man in een Mercedes KITT. (klinkt een beetje als isolatie kit)

                Helaas zal de dagelijkse versie niet uitgerust worden met fantastische gadgets en wapens. Die moeten maar vervangen worden door sound installaties en internet, want dat hadden ze nog niet in de jaren tachtig. Kunnen we KITT toch nog een beetje aftroeven.

                En het denken zul je zelf ook moeten doen uiteraard. Behalve als je de TomTom aanzet, dan is het weer net echt. Maar of een denkende auto nou wel zo leuk is. Hé, je kruimelt op mijn bekleding. Of, nee, zou je dat nou wel aandoen, die kleur staat je totaal niet. Of erger nog, hij geeft voortdurend commentaar op jouw rijstijl. Met uiteindelijk de mededeling, als we zo gaan doen, dan ga je maar lopen. En dan wordt je, je eigen auto uitgegooid.

                Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om je auto te besturen met je Google Glass bril. Het enige nadeel is dan dat er ook nog allemaal e-mails voorbij komen of dat hij spontaan foto’s gaat nemen. Lijkt me niet fris als je net de auto voor je van iets te dichtbij bekijkt. Dat is zoiets als een dubbele bekeuring.

                Maar KITT komt eraan. Klaar voor weer een nieuw avontuur.

Nieuwe wetten afkraken mag

 Vanaf 2014 mag de gewone burger meedenken met nieuwe wetsvoorstellen en regelgeving. Op internetconsulting.nl kun je je voorkeuren en commentaar delen. Maar is dit nu een social media truc of is dit serieus?

                Dit betekent natuurlijk dat ook Sjaan uit de Jordaan al haar zorgen kan ventileren. En ook Dennis Doorsnee kan eindelijk zijn hart luchten. En hier is natuurlijk niets mis mee, maar het kan wel voor komische commentaren zorgen. Net als Idols en The X Factor door geen mens serieus genomen kunnen worden. Het grootste talent gaat er als eerste uit. Waarom? Omdat ondeskundige mensen gaan praten over iets wat hen eigen lijk helemaal niets interesseert. In het dagelijks leven hebben ze het ook nooit over zangtalenten of wie lijkt het meest op Madonna.

                Dus wij raseigen zeurkousen (en hiermee doel ik op de gemiddelde Nederlander) mogen op de rode knop gaan drukken. Komt een voorstel erdoor of niet? Draai jij je stoel om voor wijzigingswet kinderopvang 2013 of ontslagvergoeding 2013 of Wet uitwerking fiscale maatregelen Begrotingsakkoord 2013? Klinkt allemaal heel opwindend, nietwaar?

                En we mogen allemaal commentaar achterlaten op deze nieuwe site die, als het goed is, in 2014 in de lucht gaat. Ik stel mij hier iets bij voor zoals dit gaat in de App stores van Android of Apple, waar mensen hun ergernissen kunnen uiten over slecht werkende en gewoonweg waardeloze Apps. Dan krijg je commentaren als: Rampzalig-belachelijk!Of wat een bloedirritante wet. Dagelijks, soms meerdere keren per dag, moet ik hem opnieuw lezen en die onleesbare zinsconstructies lezen. Het nadeel is dat iedereen er gewoon helemaal uitgeknald wordt. Of als laatste: wat een trieste verplichte rot wet, hij is onoverzichtelijk en niets vergeleken bij de oude wet.

                De vraag is natuurlijk. Hoeveel waarden hebben dit soort commentaren? Zijn jan en alleman wel in staat om wetsvoorstellen en nieuwe regelgeving te becommentariëren?

                Het zal in ieder de nodige nieuwe taalgrappen opleveren. En daarvoor dank ik alvast minister Kamp.

Ga weg!

Ga weg! Deze uitdrukking drukt volledige verbazing of totale onthutsing uit. Zo iets van, dit is zo ongelofelijk, dit kan niet waar zijn.

                ‘Ik heb net een tien voor mijn rapport gehaald.’ ‘Ga weg!’

                Als je het letterlijk opvat zou je denken dat je onmiddellijk weg moet lopen. Of erger, dat er iets ergs staat te gebeuren en dat je je zo gauw mogelijk uit de voeten moet maken. En hoe vaker mensen het zeggen. Hoe meer je dat gevoel krijgt.

                ‘Echt waar. Een 10.’ ‘Ga toch weg. En dat ondanks dat je ziek was. Wat goed, zeg.’

                Dit is de overtreffende trap. Ga toch weg. Als je nog verbaasder dan verbaasd bent en je eigenlijk geen woorden meer hebt om je uit te drukken. Dan laat je de ander gewoon ophoepelen. Althans zo klinkt het. Ga weg. Ga toch weg. Ga nou toch weg, want ik kom er niet meer uit.

                Ik vind het een erg onhandige uitdrukking. Niet alleen omdat hij je het gevoel geeft dat je aanwezigheid niet langer gewenst is. Maar ook omdat ik er zo obstinaat van word.

                ‘Ga weg!’ ‘Hoepel zelf op! Wie denkt je wel niet dat je bent!’

                In mijn ogen komt het allemaal wat hufterig over. Je zou er ruzie van krijgen en het enige dat je wilde is je verbazing uitdrukken.  

                Ik vind het ook een onhandige uitdrukking omdat hij in bepaalde omstandigheden niet in je voordeel blijkt te werken. Stel je voor je beste vriend of vriendin heeft net de loterij gewonnen.

                ‘Je raadt het nooit. Ik heb gewoon de jackpot gewonnen. 7,5 miljoen euries, man.’ En dan kom jij met: ‘Ga weg!’ Dit lijkt mij niet het juiste moment om je vrienden weg te sturen.

                Of deze: ‘ik heb nog een kaartje over voor dat al maanden uitverkochte concert. Ik wilde je mee vragen.’ ‘Ga weg!’

                Je zou eerder ‘blijf alsjeblieft’ willen zeggen. Maar helaas is in onze taal daar nog geen uitdrukking voor bedacht. Wat op zich ook wel weer verbazingwekkend is. Ik zou bijna willen zeggen, Ga weg!

                

Rutte bouwt zandkastelen

Rut (Mark Rutte) en Sam (Diederik Samson) spelen op het strand. Het waait een beetje. Maar dat geeft niet, want ze spelen met schepjes en emmers.

‘Wat is dat?’ Vraagt Sam.

‘Dat is een zandkasteel,’ zegt Rut. ‘Hé, niet aankomen. Je mag er niets van aftrekken. Dit is mijn kasteel.’

‘Ik maak ook een kasteel,’ zegt Sam.

‘Dat kan niet,’ zegt Rut.

‘Waarom niet?’

‘Want jij bent een zeemeermin.’

‘Niet waar.’

‘Welles.’

                Ah-oh. Nu hebben ze weer ruzie.

‘Houdt daarmee op,’ zegt Ruts moeder. ‘Bouw liever een nieuw kasteel. Dat deden wij ook. Toen we uit Nederlands-Indië kwamen.’

‘Oké. Ik graaf een gat. En jij mag erin,’ zegt Rut tegen Sam.

‘Dan help ik mee,’ zegt Sam.

                En samen graven ze een groot gat. Zo groot, dat Sam erin kan.

‘Het past precies,’ zegt Sam als hij in het gat ligt.

‘Dan maak ik nu een zeemeermin van je,’ zegt Rut.

‘Hé, hier kan ik niet uit.’

                Sam heeft al een staart. En daarna een borst. En nu lijkt het net echt.

‘Ben ik nu een zeemeermin?’

‘Ja.’

‘Hé, kijk. Een zeemeermin,’ roepen twee meisjes met paardenstaarten. ‘Uww,’ en snel rennen ze weg.

‘Rut,’ roept Sam. ‘Rut, waar ben je? Help een golf.’ 

Het voltooid deelwoord verdwijnt

Ik heb gefietst. Ik heb gehoord. Ik heb gesnoept. Het voltooid deelwoord is op zijn retour. De huidige generatie kinderen zal over pak hem beet veertig jaar niet meer weten wat het voltooid deelwoord is.

                De reden hiervoor is de verandering in het taalgebruik. Noem het verloedering, noem het verbetering, het feit is dat de Nederlandse taal veranderd. Mede door de digitale revolutie.

                Maar ook onze oude vertrouwde televisie werkt hieraan mee. Zo zei Tommie van de week in Sesamstraat: ‘heb jij hiervan zitten te snoepen?’ En ook Lot deed hieraan mee: ‘jawel, ik zie het. U hebt ervan zitten te eten.’

                Moet dit niet heb jij hiervan gesnoept of ervan gegeten zijn? Kunnen we dit nog correct Nederlands noemen? Over veertig jaar waarschijnlijk wel.

                De huidige jongeren groeien op zonder weet van het voltooid deelwoord. Het vd zal voor hen straks klinken, zoals taal uit de 15^e eeuw voor ons nu klinkt.

                Zelfs de Prinses der Nederlanden, Amalia, is onderhevig aan deze ontwikkeling.

                Dit jaar zal haar vader voor het eerst de troonrede op Prinsjesdag uitspreken. Ook de Koning spreekt heel anders dan zijn moeder dat deed. Wat weer een grote verandering in het voorlezen van de troonrede zal laten zien. Maar bij onze kleine Amalia zal in het verschil een revolutie weerklinken.

                ‘Leden van de Staten-Generaal. De begroting die de regering u vandaag zit aan te bieden, heeft betrekking op een bijzonder tijd. De groei van de economie zit wereldwijd achter te blijven bij de verwachtingen. Nederland, met zijn open en internationaal georiënteerde economie, zit door dit alles bijzonder getroffen te worden. Grote en kleine bedrijven zitten hiervan de gevolgen te ondervinden. Het is extra zorgelijk wanneer jongeren na hun opleiding geen werk kunnen zitten te vinden.’

                Maar ook onze minister-president zal niet ontkomen aan de taalhervorming. Over het terugdringen van het begrotingstekort naar 3%: ‘het goede nieuws is dat we de 6 miljard volgens de commissie gaat zitten te halen. We hebben ons in het regeerakkoord zitten te baseren op een Stabiliteits- en Groeipact. Maar je loopt altijd het risico dat je het toch niet gaat zitten te halen.’

                Het is misschien wat eentonig om in iedere zin het woord zitten te gebruiken, maar dit zou je kunnen vervangen door lopen. Wat gelijk iets meer activiteit uitstraalt.

                Dit is taaltoekomst van Nederland.

                Ik ga me maar vast zitten voor te bereiden.

De schijf van vijf of de schijf van nul?

Kent U nog de schijf van vijf?

Hij belooft iedereen een gezond lijf

Ik weet nog goed, hoe het moet

Tel van vijf terug naar een, en je blijft altijd op de been

Op nummer vijf staat onbetwist

Eet vlees en melk. Maar dit is een list.

Wanneer u denkt: wat heb ik het heet

Dan is het Q-koorts dat aan u vreet

In de koeienmest zit varkenspest

En het kippenvlees is ook niet best

In ieder zalig stukje vlees daar zit wel troep

Alles bedekt met een heerlijk met een laagje poep

Op nummer vier. U weet het vast

Trek de vetten maar uit de kast

Want van transvetten op je dijen

Kun je mooie tumoren kleien

Alle margarine, dat is nep

Google het zelf maar op het web

Van vetten wordt je dus ook niet oud

Hoe kom ik ooit nog uit dit woud?

Op nummer 3, wie kent hem nie

De ongeëvenaarde groenten en fruit top drie

Als eerste uit de oven

Worden pesticiden geschoven

Als tweede staat op tafel

Kunstmest op een wafel

Als derde wordt gepresenteerd

E. coli, wat ieder mens verteerd

En nu hier op nummer twee

Ook granen zijn niet meer oké

Ammoniak dat zit er in je brood

Eet niet teveel, dat word je dood

Maar ook van koek word je niet groot

Gooi het liever in de sloot

Alles wordt bedekt met een laagje suiker

Voor je het weet ben je een groot verbruiker

  

En op nummer een staat als laatst

Water dat radioactiviteit weerkaatst

Meegenomen uit Japan

Bedenkt de regering na twee jaar toch een plan

Maar ook chloor doet het goed

En zelfs kalk heb je in overvloed

Neem een glaasje en zeg: Proost!

Morgen lig je zelf op toast!

Ja, ieder kind leert nu op school

De schijf van nul is het idool

Neem een pil en vlieg naar de maan

Het is goed vertoeven op de André Kuiperslaan

Een nieuwe pokeroorlog

Aan tafel zitten de VN, Amerika, Groot Brittannië en Frankrijk en Syrië. Een pak kaarten. Inleg: Syrische vluchtelingen. Methode: bluffen.

                Frankrijk en Groot Brittannië: ‘wij zetten 1,9 miljoen vluchtelingen in.’ ‘Ik verhoog jullie inzet met 400 duizend,’ aldus de VS. De beurt is aan de VN. Hun reactie: pas. Alle ogen kijken naar Syrië. Met een strakke blik zegt Assad: ‘ik zet alle burgers van Syrië in.’                   

                De knieën van de VS knikken onder tafel. De bezorgdheid spreekt uit hun ogen. Nog een oorlog? Groot Brittannië en Frankrijk delen met harde woorden en harige vuisten. De VN past bij iedere beurt en Syrië zit met een uitgestreken gezicht als een kameel.

                En iedereen bluft. Syrië roept: ‘we vernietigen iedereen. Desnoods mijn hele land en als die leeg en verlaten is, dan ga ik naar de buren.’ Want in een leeg land kan iedereen koning zijn. Amerika zegt: ‘we moeten iets doen, we moeten iets doen. Of toch niet? Ze kunnen uitkomen op vier verschillende manieren. Leggen ze de Tomahawk op tafel? De beperkte no-flyzone? Of toch de B-2 Spirit? Of liever 80 duizend militairen?

                Ondertussen houden Frankrijk en Groot Brittannië hun pokerface op.

                Wie zijn pokerface blijft het langst ongekreukt? Wie kan het beste bluffen?

                De VN in ieder geval niet. Die lag er na ronde een al uit. Toen Rusland en China tegenwerkten.

                De een wacht op de ander en de ander wacht op de een. En iedereen probeert in elkaars kaarten te kijken, vooral die van Syrië. Maar die is koning Bluf. Net als Kim Jong-un van Noord-Korea nog niet zo lang geleden. Geen Zuid-Koreaan die zich destijds zorgen maakte om het geblaf van Noord-Korea.

                En wat ligt er op tafel als snack? De Arabische Liga. Het “gezonde” tussendoortje vol met olie en anarchie.

                Nu pakt Amerika zijn kaarten op. Wat wordt het? Ze bluffen alle kaarten in handen te hebben. De exacte locaties van alle militaire basissen van de land- en luchtmacht. De precieze locaties van de opslagplaatsen van chemische wapens. En winnen van Assad willen ze toch niet, dus waarom zouden ze hun beste kaarten neerleggen? Ze willen alleen vingertje wijzen. Foei, jij speelt vals.

                Inmiddels hangt de tafel schuin van de vluchtelingen die Israel en Turkije in proberen te komen.

                Maar ze bluffen gewoon verder. ‘You can’t read my pokerface’

                En wie er straks op tafel danst met zijn p-p-p-pokerface? Waarschijnlijk de anarchie. 

Rutte speelt blindemannetje

De kinderen spelen blindemannetje op het schoolplein. Rut (Mark Rutte) doet ook mee. Hij heeft de blinddoek om. Dus hij is de tikker.

‘Jij bent hem,’ roept hij steeds. Maar hij tikt steeds mis. En dan ligt hij weer op de grond.

‘Ja, nu ben jij hem. Nou. Jullie moeten de andere kant op lopen,’ roept hij tegen de kinderen.

                Boing! Nu loopt hij tegen de zandbak op. Au! Dat doet zeer.

‘Jullie moeten gewoon anders lopen,’ huilt Rut.

                Maar de kinderen willen niet anders lopen. Ze lopen alle kanten op. Pak me dan, als je kan, je kan me toch niet pakken.

                Rut rent over het schoolplein. Hij kent het schoolplein best goed. Zo uit zijn hoofd.

‘Pak me dan, Rut,’ roepen de kinderen.

‘Dat kan niet. Want ik zie niets. Dat is niet eerlijk,’ zegt Rut.

‘Na na naa naa naa,’ gilt een jongetje met een dikke bril.

‘Hé, jij moet veranderen. En de rest ook. Jullie allemaal. Anders tik ik jullie nooit,’ zegt Rut. En hij rent hard over het schoolplein. Zijn jasje wappert in de wind. ‘Maar ik pak jullie wel.’

‘Hoe dan?’Roept een meisje met vlechten.

‘Als jullie anders lopen,’ zegt Rut.

‘Hoe anders lopen?’ roept een ander kind.

‘Dat weet ik niet,’ roept Rut. ‘Gewoon de andere kant op.’

                Rut rent en rent en rent. Maar hij tikt nog niemand. Zijn armen steken voorruit. Hij lijkt wel een octopus. ‘Ik heb je.’

‘Nietes,’ roept het kind. ‘Gefopt.’

                Alle kinderen lopen nog steeds alle kanten op. Niemand weet waar naartoe. Het ziet er zo grappig uit. De juf moet heel hard lachen. ‘Wat een fijn schoolplein. En een fijn onderwijs. Hier kan ik wel oud worden, denkt juf.

                Maar dan Baf! Rut loopt zo tegen de juf op. ‘Hallo, juf,’ zegt hij. En hij ruikt aan haar rokje. ‘Ik kan ze niet pakken, hè juf,’ zegt Rut.

‘Nee, dat is wel heel moeilijk met een blinddoek om,’ zegt Juf.

‘Ja, maar ik kan het, hoor juf. Ik hoef niets te zien. Zij moeten gewoon anders gaan.’  

                En daar gaat hij weer het schoolplein op. Hij vindt het nog steeds leuk.

De slimste gevangene

Er is een plan op handen om en puntentelling systeem in de gevangenissen in te voeren. Goed gedrag levert steeds privileges op. Iedere gevangene begint met een minimum en scoren als je je zes weken netjes gedragen hebt.

                Tegenstanders vrezen voor de domste gevangenen of degenen met een te korte straf om voor privileges in aanmerking te komen.

                Het lijkt wel een aflevering van de slimste mens, maar dan de slimste gevangene.

                Iedere krijgt dan ook een mooi rijmpje bij binnenkomst. De deelnemers deze week zijn:

Okan Z.

Messen vreest hij niet

Hij is nog dommer dan zwarte piet

‘Mijn slachtoffer gaat in de zak

Is het niet handig, als ik er ook een postzegel op plak?’

Raymond B.

Slapend rijk dat werd hij niet

Ook niet toen hij Nederland verliet

Mensensmokkel is zijn beste vak

En dat zonder papieren op zak

Isis C.

Van kleins af aan, leerde zij hoe het moest

Snel, behendig en bovenal koest

Deze dievegge is een echte babe

Ongemerkt heeft zij iedere buit in haar greep

In de ronde 3-6-9 zou iedereen beginnen met een startpremie van zes weken. Bij iedere derde vraag komt er een week goed gedrag bovenop.

Vraag 1: Wie is de minister van Justitie en Veiligheid?

Okan Z.  antwoord: Ali B. Dit is niet juist. De beurt gaat naar de volgende.

Raymond B. : **^f----rrr*) Ook dit is niet juist.

Isis C. : Minister Teeven van de VVD. Dat is correct.

                Dit brengt ons op de volgende tussenstand. 7 weken voor Okan Z. 6 weken voor Raymond en Isis gaat aan kop met 10 weken.

                Als laatste komt de beslissende ronde. Hierin kunnen de gevangenen heel wat weken scoren. En in aanmerking komen voor privileges.

                Collectief geheugen. Iedere gevangen krijgt een bekende crimineel te zien. Die vervolgens een vraag stelt. Noem 5 woorden die met die vraag te maken hebben. De eerste vraag levert 1 week op, de tweede 2 en zo door naar 5 weken.

Okan voor jou Mohammed B. Wat weet jij van Hollande?

- die woont in Holland, zal wel Volendam zijn

- met zo’n gek hoedje op en van die rare kleding aan

- en hij eet dan veel vis

- en hij is natuurlijk een vriend van Jan Smit en Nick en Simon

Je hebt geen vraag goed beantwoord.

Voor Raymond. Hier is Willem Holleeder. Wat weet jij van de Heineken ontvoering?

- Ja, Willem, toffe vent. Mijn voorbeeld.

- hij was in College Tour

- en schrijft een column voor de Nieuwe Revue

- idiote film overigens, niets van waar

- ja en die ontvoering

Correct.

Isis wat weet jij van de slimste mens?

‘Ja, dat is makkelijk. Dat ben ik.’

Dat is correct. Jij bent de slimste gevangene en komt in aanmerking voor het afkickprogramma.

‘Dat hoeft niet.’

Waarom niet?

‘Die heb ik al. Gisteren gestolen.’

Oh.

                Nog even en de hele wereld veranderd in een spelprogramma. Of een computerspel. Helaas, krijgen wij alleen maar een leven mee. Hoe moet dat dan als je bij ronde een al afvalt?