Verkeersbordenstress

Heeft u slapeloze nachten? Kijkt u regelmatig druk om u heen op de snelweg? Heeft u vaker kramp in uw handen van het omklemmen van uw stuur? Weet u niet meer of u nu langzaam of snel moet lopen als u aankomt op uw werk? U lijdt aan verkeersbordenstress. Er bestaat nog geen hulpgroep, of lotgenoten contacten, maar aarzel niet om er een te beginnen, u bent niet de enige.

                Het is allemaal de Schultz van Melanie, minister van Verkeer. Maar naar eigen zeggen gaat ze een slim plan bedenken. Ik kan niet wachten. Het zou de eerste keer in de geschiedenis zijn dat de overheid een slim plan bedenkt. De slimme plannen komen meestal uit de maatschappij. En de maatschappij dat ben jij (ken je hem nog?) en niet de overheid.

                Kijk, een slimme burger zou zeggen, pas de borden aan. Maar nee, mevrouw Schultz niet, die heeft liever dan niemand weet hoe hard hij moet rijden en waar en wanneer hij dan zo hard mag rijden en als hij het dan eindelijk weet dan kan jij gelijk weer veranderen van snelheid omdat het volgende bord alweer voorbij is geraasd.

                Verkeersbordenstress is een soort manische aandoening. Je hebt ups en downs. Het ene moment mag je 130 en het volgende moment mag je 80. Je weet nooit wanneer de momenten komen en hoe lang ze duren, maar dat ze komen dat weet je zeker.

                Helaas is er nog geen pil tegen uitgevonden. Misschien moeten we zo’n pil de Schultzpil noemen. Maar dat het een bittere pil is dat is nu al duidelijk. Het voorstel is om een overheidscampagne te starten om de automobilist wegwijs te maken in de verkeersborden. Misschien luidt de campagne: maak je niet gek. Verkeersbordenstress hoort er nu eenmaal bij.

                Wat de minister klaarblijkelijk vergeet is dat Nederland een piepklein landje is. En een klein landje met heel veel borden wordt al gauw onoverzichtelijk. Straks staan er meer borden dan dat er snelweg is.

                Stel je stelt je TomTom in op de Nederlandse verkeersborden situatie, dan krijg je ongeveer het volgende. Over 500 meter 130 rijden, over 400 meter 130 rijden, over 300 meter 130 rijden, over 200 meter 130 rijden, over 100 meter 130 rijden, nu 130 rijden. En gelijk daarna komt: over 300 meter 100 rijden, over 200 meter 100 rijden, over 100 meter 100 rijden, nu 100 rijden. Nu weer 130 rijden, nee, nu weer 100 rijden, nee wacht, let op, nu…nee…nu…NEE! Nu 80 rijden! En nu…! Hè, hè, u bent in België. Gefeliciteerd!

                Verkeersbordenstress. Het dood ongeveer 650 mensen per jaar.