Creatief met crisis

Demonstreren is zoooo jaren tachtig.  En petities trouwens ook. Wat is er toch met Nederland dat ze pertinent weigert met de tijd mee te gaan?

                Staan ze daar met zijn allen op een grasveldje oubollige, suffe liedjes te zingen met af en toe een verdwaalde BN’er die om werk verlegen zit en wat mompelt in een microfoon wat niemand verstaat. En dan krijgt een minister een kartonnen bord in zijn twee gebroken armen gedrukt met een cijfertje erop die moet zeggen: wij zijn het er niet mee eens.

                Wij leven in de digitale revolutie. Hoezo grasveld. Wat is dat? Hoezo petities? Likes! Ik zeg: gebruik de revolutie!

                Wij zijn kinderen van de revolutie. Aaannnvalluuuhhhhh!! (virtueel gesproken dan hè)

                Start een viral op YouTube. Hack de computer van Dijsselbloem en ga lekker knoeien met de cijfertjes. Heb je geld nodig? Doe aan crowdfunding via Twitter.

Of wat dacht je hiervan. Ben je tegen de 24 uursluier voor bejaarden? (Wilders bijvoorbeeld) Koop een lading van die luiers en smeer ze vol met chocoladevla, schrijf op de achterkant, bezuinigen is shit! en behang vervolgens heel Amsterdam ermee of van mij part het Binnenhof in Den Haag.

Wedden dat alle kranten erover schrijven die dag. En waarschijnlijk haalt het zelfs nog wel het buitenlands nieuws. Free publicity heet dat met een modern woord.

Of ontwikkel je eigen game, zoals Candy Crash Kabinet of Game of Zetels. Waarbij oppositie en kabinet in ene in jouw handen liggen.

Maar de echte oplossing voor de crisis ligt toch wel in het woord zelf. Crisis. Of eigenlijk de inflatie daarvan. Die trend is nu al aan de gang. Kijk maar.

Als iemand op de wc zit en een groot bestand heeft gedownload vanuit zijn inwendige delen, dan kun je bijvoorbeeld roepen: oh, crisis!

Of als je nagel net breekt voor dat belangrijke sollicitatie gesprek terwijl je al ruim een jaar geen werk meer hebt, dan roep je: crisis, that sucks!

En zelfs als je een heerlijk gerecht uit de oven haalt en dit presenteert op tafel voor je vrienden, dan roepen ze allemaal: crisis, dat ziet er lekker uit.

Zo zie je. Als je het woord crisis overal op toepast, dan verliest het zijn waarde. En dus weg crisis.

Kijk, dat noem ik nou nog eens creatief met crisis.