Pagina's

maandag 21 oktober 2013

Schuldenplafond. Where does it end?

Het plafond. Ruim 2500 jaar v.g.t. ontwierp Imhotep het eerste plafond in Egypte. Tijdens de bouw van piramides. Nu bijna 5000 jaar later geeft Amerika een geheel nieuwe betekenis aan het plafond, namelijk het schuldenplafond.
                Het dreigt ook voortdurend boven je hoofd. Je kunt er niet omheen. En als je te hoog gaat stoot je je hoofd en heb je, zoals ze dat in Amerika noemen, een shutdown.
                Een land kan niet failliet gaan. Maar wel een wanbetaler worden. En wat doe je dan? Dan verhoog je het plafond.
                Als ze dat in Egypte ook hadden gedaan waren waarschijnlijk alle piramides ingestort, maar met een schuldenplafond hoef je je daar niet druk om te maken. Of wel?
                Amerika heeft een dag na het verhogen van het plafond al een schuld van meer dan 17 triljoen. Dat is, ja, let op: 17 000 000 000 000. Juist. Een 17 met twaalf nullen. 
               Where does it end? Tot voor kort dacht iedereen nog alles kan, alles mag en alles lukt. Alles moest meer en groter en duurder. En dus werden de huizen en auto’s meer en groter en duurder. En dus werden de schulden meer en groter en duurder. En toen werd de rente meer en groter en duurder. En nu is de stress meer en groter en duurder.
                Ik doe een voorspelling. Dat doe ik nooit, want geen mens kan de toekomst voorspellen. Zelfs het weerbericht is een ingezakte piramide. Maar voor deze ene keer. En het is geen vrolijke gedachte zo ver voor de feestdagen. (laat je niet misleiden door de discriminerende pepernoten en chocoladeletters in de winkels, want echt, de feestdagen zijn er nog lang niet. Maar daarover later meer.)
                Vroeger bestond er een beschaving in het Midden-Oosten van zo’n 12-16 landen die een cyclus aanhielden van 50 jaar. Het 49e jaar was het jubeljaar. Het jaar waarin alle schulden van alles en iedereen werden kwijtgescholden. Slaven kwamen vrij, mensen kregen hun land terug, en iedereen die per ongeluk door omstandigheden in de schulden terecht was gekomen mocht een frisse nieuwe start maken. Dit had maar een reden: om de economie draaiende te houden. Want anders zou hij vastlopen, zoals nu bij ons het geval is.
                Maar ja, meer, groter, duurder, is nou niet bepaald de definitie van per ongelijk.
                Dus ik voorspel: de plafonds gaan omhoog en omhoog en omhoog tot…de hele piramide instort. En je geld niets meer waard is. Je kunt het net zo goed op straat gooien. Geen vrolijke gedachte, ik weet het.
                Laten we maar hopen dat ik geen gelijk heb.

                 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik lees graag ook jouw mening