Een nieuwe pokeroorlog

Aan tafel zitten de VN, Amerika, Groot Brittannië en Frankrijk en Syrië. Een pak kaarten. Inleg: Syrische vluchtelingen. Methode: bluffen.

                Frankrijk en Groot Brittannië: ‘wij zetten 1,9 miljoen vluchtelingen in.’ ‘Ik verhoog jullie inzet met 400 duizend,’ aldus de VS. De beurt is aan de VN. Hun reactie: pas. Alle ogen kijken naar Syrië. Met een strakke blik zegt Assad: ‘ik zet alle burgers van Syrië in.’                   

                De knieën van de VS knikken onder tafel. De bezorgdheid spreekt uit hun ogen. Nog een oorlog? Groot Brittannië en Frankrijk delen met harde woorden en harige vuisten. De VN past bij iedere beurt en Syrië zit met een uitgestreken gezicht als een kameel.

                En iedereen bluft. Syrië roept: ‘we vernietigen iedereen. Desnoods mijn hele land en als die leeg en verlaten is, dan ga ik naar de buren.’ Want in een leeg land kan iedereen koning zijn. Amerika zegt: ‘we moeten iets doen, we moeten iets doen. Of toch niet? Ze kunnen uitkomen op vier verschillende manieren. Leggen ze de Tomahawk op tafel? De beperkte no-flyzone? Of toch de B-2 Spirit? Of liever 80 duizend militairen?

                Ondertussen houden Frankrijk en Groot Brittannië hun pokerface op.

                Wie zijn pokerface blijft het langst ongekreukt? Wie kan het beste bluffen?

                De VN in ieder geval niet. Die lag er na ronde een al uit. Toen Rusland en China tegenwerkten.

                De een wacht op de ander en de ander wacht op de een. En iedereen probeert in elkaars kaarten te kijken, vooral die van Syrië. Maar die is koning Bluf. Net als Kim Jong-un van Noord-Korea nog niet zo lang geleden. Geen Zuid-Koreaan die zich destijds zorgen maakte om het geblaf van Noord-Korea.

                En wat ligt er op tafel als snack? De Arabische Liga. Het “gezonde” tussendoortje vol met olie en anarchie.

                Nu pakt Amerika zijn kaarten op. Wat wordt het? Ze bluffen alle kaarten in handen te hebben. De exacte locaties van alle militaire basissen van de land- en luchtmacht. De precieze locaties van de opslagplaatsen van chemische wapens. En winnen van Assad willen ze toch niet, dus waarom zouden ze hun beste kaarten neerleggen? Ze willen alleen vingertje wijzen. Foei, jij speelt vals.

                Inmiddels hangt de tafel schuin van de vluchtelingen die Israel en Turkije in proberen te komen.

                Maar ze bluffen gewoon verder. ‘You can’t read my pokerface’

                En wie er straks op tafel danst met zijn p-p-p-pokerface? Waarschijnlijk de anarchie.