De rijken worden rijker en de armen worden armer. En dat
alles onder een nieuw chique hoedje: participatiesamenleving.
Prinsjesdag
is de dag van de hoedjes. En ook nu waren ze er weer. Rode, blauwe, van stof,
van spinnenrag of kippengaas, allemaal zaten ze verstopt in de troonrede of de
miljoenennota. Het leek wel eierenrapen.
Om te
beginnen was er de grote rode hoed: de staatsschuld. Ja, 466 met negen nullen
staat Nederland in het rood. Au! Zou je denken. Met een rente van 2% komt er
jaarlijks 11 miljard bij. Als die rente stijgt, wordt het bedrag nog groter.
Zo’n
bedrag los je toch nooit in. Zelfs de rijkste man op aarde, Bil Gates, die
jaarlijks zo’n 53 miljard waard is, zou er nog jaren over doen om zo’n schuld af
te betalen. Dus nodig om dit te vermelden: nee. Ik zou zeggen: hoedje af.
Hoedje twee
was blauw. Mooi marine blauw en lapis lazuli. We gaan banen creëren. Met onze
nieuwe akkoorden komen er duizenden banen bij. Even een kanttekening, het is
wel de bedoeling dat je je eigen oprotpremie bij je ontslag gebruikt om je om
te scholen. Alleen degenen met een vette baan en dus een vette premie kunnen de
kosten ophoesten voor deze dooddoener. Afin, gooi maar weg dit hoedje.
Als derde
de cowboyhoed. Marianne Thieme van de partij voor de dieren had hem op. Leuk bedacht.
Maar laten we er een kogel door schieten. Woonakkoord leek een magisch woord. Een
herbepaling van de WOZ waarde. Simpel gezegd, wat je huis waard is. Mooie huizen,
op mooie locaties, in mooie wijken, met mooie buren, bewoont door mooie mensen,
met bijpassend mooie salarissen, krijgen een waardevoller huis. Dus aftandse,
oude, zielige krotjes in achterstandswijken zijn straks weinig waard. Hebben
een lage huur. Die dan betaald kan worden door het tegenovergestelde van mooi. Weg
met die hoed.
En last but not least. U voelt hem al
aankomen. De participatiesamenlevingshoed. De zwarte hoed. Chique gezegd houdt
dit in dat iedereen zijn eigen verantwoording neemt en zelfstandig alles zelf
regelt. Wat het eigenlijk inhoud is dat de overheid al zijn
verantwoordelijkheden op derde partijen afschuift. Alle zorg gaat naar
gemeenten, woningcorporaties zorgen voor alles wat met wonen te maken heeft
etc.. En het wondere hiervan is dat als alles straks in de soep loopt en segregatie
over zo’n tien jaar duidelijk zichtbaar is, de overheid nergens meer
verantwoordelijk voor is. Chapeau heren! Zo dek je jezelf in.
En dit
alles vindt plaats onder het minihoedje: we halen een ietsepietsje bij de
rijkere vandaan (die houden toch zat over) om zo toch nog onze goede wil te
tonen en dan valt het minder op.
In het
kader van realisme stem ik voor een nieuwe hoed: het segregatiesamenlevingshoedje!
Saluut!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik lees graag ook jouw mening