Bij het word status dacht je voorheen aan grote huizen, dikke
auto’s en dure kleding. Kortom, je was rijk. En dat liet je zien. Vooral aan je
buurman.
Het kon
ook betekenen dat mensen om een of andere reden tegen je opkeken. Je had iets
bijzonders gepresteerd. Bijvoorbeeld, een medicijn ontdekt tegen een dodelijke
ziekte. Of je had een bijzonder beroep, zoals astronaut.
Met de
komst van Facebook betekent status niets meer dan, wat ben je aan het doen?
Zelfs iemand
die op de wc zit heeft nog status. Het maakt niet uit wat je doet, wie je bent
of waar je bent, zolang je maar iets aan het doen bent.
Het zijn
de nietsdoeners. Het hangvolk. Degene die uitzichtloos voor zich uitstaren, die
nooit status kunnen krijgen. Tenzij ze 'niets' invullen op de vraag, wat ben je
aan het doen? Want op dat moment doen ze wel degelijk iets, namelijk, typen.
Dus als
je het nuchter bekijkt, heeft iedereen dezelfde status. Want iedereen die de
vraag, wat ben je aan het doen? beantwoordt, doet precies hetzelfde, jawel,
typen.
Dan mogen
ze in Den Haag hard hun best doen om segregatie in de hand te werken. Gelukkig
hebben we de social media nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik lees graag ook jouw mening